Narrativat e VMRO-DPMNE-së për Pendarovskin janë kryesisht problematike dhe flirtojnë me të pavërteta

Narrativat e përdorura nga kundërshtari politik për Stevo Pendarovskin janë kryesisht problematike, sepse bazohen në përmbajtje të ndryshuar, pra janë të pavërteta ose gjysmë të vërteta, ose nuk kanë kontekst. Megjithatë, Pendarovski do të duhet të përballet edhe me narrativa shtesë që mund ta dëmtojnë atë – për motivet e nënshkrimit të amendamenteve të KZ-së që nesër ose më vonë, për gjoja mizogjininë e tij, sepse ai nuk ndaloi një koment ofendues për kundërshtaren e tij Siljanovska Davkova për sa i përket gjinisë dhe moshës, shkruan Vërtetmatësi.

Shkruan: Teofil Blazhevski

Duke analizuar disa nga narrativat më të shpeshta të VMRO-DPMNE-së për presidentin aktual Stevo Pendarovski, i cili është kandidat për president i mbështetur nga LSDM-ja, arrijmë në përfundimin se ato bazohen kryesisht në të pavërteta ose në gjysmë të vërteta dhe shpeshherë akuza del jashtë kontekstit, kështu që fitohet një pasqyrë e shtrembëruar e asaj që u tha.

Pendarovski nuk ka qenë njeri i popullit

Një nga akuzat më të përsëritura është se Pendarovski nuk është njeri i popullit, por gjoja është i tjetërsuar nga ai dhe se është pjesë e elitave politike që nuk e duan popullin. Në këtë fushatë është sërish në lojë përsëritja e fjalisë “populli është mall”, e thënë diku në vitin 2014 dhe si “dele në vath”, e thënë në vitin 2015.

Fjalia e saktë nga takimi parazgjedhor me qytetarët e Pendarovskit thotë “nuk ju fusin në furgona si mall…” dhe kjo shihet nga videoja e cila transmetohet në versione të ndryshme nga VMRO-DPMNE dhe e quan “zhargon rrugaçësh të Stevo Pendarovskit”. Dhe përderisa në të vërtetë Pendarovski u shpreh për votuesit dhe simpatizantët e VMRO-DPMNE-së që marrin pjesë në tubimet e asaj partie se i “fusin në furgona si mallra” për të qenë të pranishëm në këtë ngjarje, zhargoni i rrugës i Pendarovskit tani është plotësuar me mesazhin që gjoja u ka thënë në Dellçevë, se “nuk donte t’ua shihte sytë” nëse nuk e votonin në këto zgjedhje.. Kjo fjali fillimisht është cituar gabimisht, e më pas është nxjerrë jashtë kontekstit, sepse nuk thuhet se Pendarovski e thotë këtë në stil humori dhe se kur e shqipton fjalinë është duke qeshur. Ja fjalia e vërtetë që mund të shihet dhe dëgjohet pas minutës së 9-të të videos: 

Mirëmbrëma Dellçevë. Një pyetje e parë. 2019, si dolëm këtu në zgjedhje? A fituam ne? (po nga audienca) A do të fitojmë tani? (nga publiku sërish “po”) Përndryshe nuk do të shkoj fare në raundin e dytë nëse nuk fitojmë në raundin e parë! (pas kësaj Pendarovski qesh, e të qeshura dëgjohen edhe nga publiku).

Në fakt, pika që dëshiron ta arrijë partia kundërshtare është se Pendarovski, në fakt, nuk është njeri i popullit, siç është porosia e tij kryesore – President i të gjithë qytetarëve, “Presidenti ynë”, por se ai është elitist dhe se ai është president vetëm i atyre qytetarëve që e votojnë. Këto sulme me këtë narrativë nuk janë të reja, por janë përsëritur që nga zgjedhjet presidenciale të vitit 2019. 

 

Pendarovski nuk e donte Maqedoninë

Narrativa e dytë negative më e përdorur për Pendarovskin është se ai nuk e do vendin e tij dhe bazohet në fjalinë e tij “po të mos isha president, do të isha larguar”.

Por të thuash këtë është një e vërtetë e shtrembëruar, sepse është nxjerrë jashtë kontekstit. Bëhet fjalë për atë që tha Pendarovski në një forum për liderët e rinj që u mbajt në Novi Sad në nëntor 2019 dhe dënimi u tha në kontekstin e zhgënjimit të të rinjve nga pritja shumë e gjatë që vendet e Ballkanit Perëndimor bëhen anëtarë të Bashkimit Evropian, si dhe se standardi në këto vende është i ulët….„

Ata kanë vetëm një jetë, ne të gjithë kemi vetëm një jetë. Askush nuk është i çmendur ta kalojë atë jetë në një vend ku ne presim të hapim një kapitull, një vend standardi i të cilit – paga mesatare në vendin tim, dhe mendoj se është e ngjashme me vendet e tjera që jemi këtu (të përfaqësuar) në skenë, është rreth 400 euro. E sikur të isha në vendin e tyre (të rinjve) – po të mos isha president – do të shpërngulesha edhe nga Maqedonia”, thotë Pendarovski dhe mund ta kontrolloni KËTU.

Kjo fjali kundërshtari politik përdoret si çelës për të bindur opinionin se Pendarovski është një jopatriot, i cili kujdeset për vendin, kështu që pason një histori tjetër, pra pse nuk ishte e çuditshme për të se ka përkrahur Marrëveshjet e Ohrit dhe Prespës dhe se ka pranuar Kornizën Negociative me BE-në që ka pranuar shantazhin nga Bullgaria.

Goce Dellçevi abuzohet sërish

Në bazë të kësaj narrative për Pendarovskin se ai është një nga fajtorët kryesorë që e ka pranuar Kornizën negociuese me BE-në e cila ka përkrahur vetëm interesat bullgare, qëndron dezinformimi i përsëritur se për Pendarovskin Goce Dellçev ishte bullgar.

Nuk ka asnjë tubim të VMRO-DPMNE-së ku të mos përsëritet ky dezinformim, por është edhe mesazh i shpeshtë i përhapur nga partia përmes rrjeteve sociale. Por e vërtetë është se Pendarovski asnjëherë nuk ka thënë se Goce Dellçev është bullgar dhe kjo është shkruar tashmë në këto faqe, por deklarata e tij e saktë thotë:

Është një e vërtetë historike e padiskutueshme, për të gjithë ata që kanë pak njohuri për atë periudhë historike, se Goce Dellçev është deklaruar bullgar. Por a nuk është e vërtetë historike, qind për qind, që Goce Dellçev luftoi për shtet maqedonas, autonomi, shtet të pavarur, madje në fund la amanet që kockat e tij të pushojnë në Maqedoninë e pavarur. Nuk ka asnjë dokument që thotë se Goce Dellçev ka luftuar për një Bullgari të madhe apo për Bullgarinë e Shën Stefanit,  një deklaratë se ai ka luftuar për aneksimin e provincës së atëhershme të Maqedonisë në Perandorinë Osmane në Bullgari. Pra, është e vërtetë e padiskutueshme historike që ai është deklaruar bullgar, në atë kontekst historik, ashtu siç është e vërtetë dhe fakt i padiskutueshëm historik se ai ka luftuar për shtetin maqedonas – thotë Pendarovski në intervistë.

Një narrativë i tillë negativ për Pendarovskin duhet të forcojë bindjen e pjesës së publikut të cilës i drejtohet partia kundërshtare, se ai nuk ka atdhetarizëm në vete sapo i lejoi vetes të komentonte fare për Goce Dellçevin, prandaj, opinioni nuk duhet të habitej që ai pranoi dhe negocioi Kornizën aktuale të negociatave me BE-në, e cila kërkon fillimisht ndryshimin e kushtetutës dhe më pas hapjen e kapitujve në negociata.

Gënjeshtra në varësi të vendit të tubimit

Natyrisht, varësisht nga qyteti ku mbahet tubimi, hidhen elemente të reja që duhet të shënojnë negativisht kandidatin për president të LSDM-së, si kundërshtar kryesor të kandidatit për president të VMRO-DPMNE-së. Pra, deputetja e kësaj partie, Dafina Stojanovska, në tubimin parazgjedhor në Tetovë bëri një pretendim të rremë se Pendarovski nuk ka pasur qëndrim në lidhje me zjarrin në spitalin modular në Tetovë dhe nuk bëri gjë tjetër veçse u fotografua me fëmijën e talentuar të matematikës, Makedon Dimitrievski.

Qëllimi është që kandidati kundërshtar për president, në rastin e Pendarovskit, t’i ngjitë etiketat e pashpirtësisë (spitali modular) dhe favorizimit (ai bëri një foto me Dimitrievskin për vetëpromovim).

E vërteta është ndryshe. Edhe nga shtabi zgjedhor i Pendarovskit kujtuan se të nesërmen ai ka dhënë deklaratë para objektit që u dogj. Qëndrimi ishte se do të pasonte një hetim serioz, se do të kërkonte edhe përgjegjësi morale dhe më pas theksoi se personalisht do të jepte dorëheqjen menjëherë për arsye morale në një situatë të tillë, gjë që solli spekulime se janë prishur marrëdhëniet me Qeverinë, konkretisht me Zoran Zaev dhe Venko Filipçe. 

E njëjta gjë vlen edhe për fëmijën e talentuar. Është e vërtetë se Pendarovski në maj 2022 priti Makedon Dimitrievskin dhe bashkë me prindërit bisedoi për nevojat e tij, por edhe se i thirri institucionet, Ministrinë e Arsimit dhe Kulturës dhe përgjegjësit në shkolla të ofrojnë një mjedis stimulues,  për t’iu përshtatur nevojave të fëmijëve të talentuar, sepse nxënësit e tillë kanë nevoja komplekse arsimore, gjë që paraqet një sfidë të veçantë për sistemin arsimor dhe imponon nevojën për programe të individualizuara të përshtatura për nxënësit e talentuar. Ndryshimi i kurrikulave dhe planeve në të cilat do të kishte programe të individualizuara të përshtatura për studentët e talentuar nuk është në kompetencën e presidentit. Por përveç kësaj, nga selia e Pendarovskit theksohet edhe për një kontribut edhe më konkret në nëntor të vitit 2022, me mirënjohje dhe çmim në të holla për të rinjtë e suksesshëm, i cili ndahet një herë në vit nga presidenti i shtetit.

Pendarovski si shërbëtor i BDI-së

Një nga narrativat është se presidenti Pendarovski është shërbëtor i BDI-së, pra narrativa se LSDM është nënkontraktor i BDI-së dhe se BDI e drejton vendin, tani i është transferuar presidentit dhe kandidatit për president Pendarovski.

Ky narrativë duhet të tregojë dhe vërtetojë se Pendarovski nuk ka dallim nga Kovaçevski, se nëse qytetarët votojnë sërish për Pendarovskin, do të kenë të njëjtin imazh si më parë, gjegjësisht se zyrtarët e BDI-së në fakt do të qeverisin sërish, sepse supozohet se në raundi i dytë mbështetësit e tyre do të mbështesin presidentin aktual në garë.

Në mungesë të ndonjë argumenti tjetër përveç “amendamenteve të KQ”, ndoshta duhet të kujtohet sjellja e Pendarovskit ndaj ndryshimeve në Ligji për lojërat e fatit, ose më mirë kërkesa me ndryshime të tilla për të përmbushur premtimin e BDI-së ndaj votuesve, se së paku 500 metra larg objekteve arsimore nuk duhet të ketë objekte bixhozi. Edhe pse ende nuk kishte vendosur për kandidaturën e tij dhe nëse do të ishte kandidati i vetëm i LSDM-së dhe BDI-së si pjesë e të ashtuquajturit Fronti Evropian, Pendarovski në shkurt të këtij viti vendosi të mos e nënshkruajë ligjin për një arsye të thjeshtë – ai nuk është pjesë e legjislacionit të përbashkët evropian dhe është miratuar me procedurë të shkurtuar me të ashtuquajturën flamuri evropian.

***

Duke parë shembujt e narrativave më të zakonshme të krijuara nga VMRO-DPMNE për Pendarovskin, mund të konstatohet se shumica janë problematike, pra të bazuara në të pavërteta, gjysmë të vërteta ose mungesë konteksti.

Në ndërkohë po krijohen dy narrativa të reja që pala kundërshtare qartë synon t’i përdorë kundër Pendarovskit në pjesën e dytë të fushatës. E para, se vënia e nënshkrimit të tij në ndryshimet në Kodin Penal nga shtatori i kaluar ishte pjesë e një loje më të madhe mes LSDM-së dhe BDI-së për amnistinë e Nikolla Gruevskit dhe Sasho Mijallkovit, me qëllim që të dëmtohet VMRO-DPMNE-ja e udhëhequr nga Mickoski. Tani për tani nuk ka asnjë provë për këtë, vetëm akuzë dhe atë të shprehur në formë pyetjeje nga Mickoski në një tubim. Të mos flasim për faktin se në votimin e amendamenteve të KP-së në Kuvend ishin të pranishëm edhe deputetët e VMRO-DPMNE-së, të cilët siguruan shumicë për t’u votuar. Mirëpo, është fakt edhe se kandidati për president Pendarovski nuk ka argumentuar arsyetim logjik pse edhe ai është pro ndryshimeve të ligjit, në vend që ta kthejë në rivotim në Kuvend, qoftë edhe si mesazh për ata të cilët e propozuan dhe e votuan, për të cilën ka shkruar së fundmi “Vërtetmatësi”.

Narrativa e dytë që po ndërtohet tani ka të bëjë me gjoja mizogjininë e Pendarovskit, jo për shkak të diçkaje që ai tha, por për shkak se ai nuk e ndërpreu një folës tjetër dhe nuk kërkoi falje për fjalët fyese që i tha kundërshtares Gordana Siljanovska Davkova në një tubim në Kumanovë.